سیم های پچ فیبر نوری اجزای کلیدی هستند که دستگاه های مختلفی را در یک شبکه فیبر نوری (مانند سوئیچ ها، روترها، سرورها، قفسه های ODF و غیره) متصل می کنند.) و برای دستیابی به اتصال سریع و انعطاف پذیر سیگنال های فیبر نوری استفاده می شود. سیم های پچ فیبر نوری می توانند بر اساس استانداردهای مختلف و الزامات کاربردی به انواع مختلفی تقسیم شوند. در زیر برخی از انواع رایج سیم های پچ فیبر نوری آورده شده است:

1طبقه بندی بر اساس نوع فیبر:

سیم پیچ فیبر تک حالت: از فیبر تک حالت استفاده می کند، مناسب برای انتقال در مسافت های طولانی و با سرعت بالا، مانند 9/125 μm.

سیم پیچ فیبر چند حالت: از فیبر چند حالت استفاده می کند، مناسب برای انتقال کوتاه مدت، نسبتا کم سرعت، مانند 50/125 μm یا 62.5/125 μm است.

2طبقه بندی بر اساس نوع اتصال:

سیم پیچ SC: SC (کانکتور مشترک) یکی از رایج ترین انواع، مقرون به صرفه و آسان برای کار است.

سیم پیچ LC: LC (Lucent Connector) دارای اندازه کوچکتر و تراکم بالاتر است که برای محیط های سیم کشی با تراکم بالا مناسب است.

سیم پیچ FC: FC (Ferrule Connector) دارای ثبات و قابلیت اطمینان بالا است و اغلب در شرایطی که دقت اتصال بالا مورد نیاز است استفاده می شود.

سیم پچ ST: ST (Straight Tip) یک کانکتور محکم است که کار آن آسان است اما تراکم کمتری دارد.

سیم پیچ MPO / MTP: کانکتور فیبر چند هسته ای که می تواند چندین فیبر نوری را به طور همزمان متصل کند، مناسب برای سیم کشی با چگالی بالا و برنامه های کاربردی مرکز داده است.

3طبقه بندی بر اساس تعداد هسته های فیبر نوری:

جومپر تک هسته ای: برای اتصال نقطه به نقطه استفاده می شود.

پرنده چند هسته ای: مانند 4-core، 8-core، 12-core و غیره، که برای انتقال موازی سیگنال های متعدد استفاده می شود، معمولا در مراکز داده و محیط های سیم کشی با چگالی بالا استفاده می شود.

4طبقه بندی بر اساس طول فیبر:

طول پرنده از چند متر تا چند صد متر می باشد و طول خاص آن به طرح شبکه و فاصله بین دستگاه ها بستگی دارد.

5طبقه بندی بر اساس محیط کاربرد:

پرنده فیبر داخلی: برای محیط داخلی طراحی شده است، معمولا با پوست بیرونی نرم و شعاع خم شدن کوچک.

پرنده فیبر بیرونی: با پوست بیرونی ضد آب و UV و مقاومت کششی قوی تر، مناسب برای محیط بیرون یا محیط خشن.

6طبقه بندی بر اساس ساختار پرنده:

جومپر با فیبر زرهی: با یک لایه حفاظتی اضافی، مانند زره فلزی یا پلاستیکی، مناسب برای مواقع که حفاظت فیزیکی اضافی مورد نیاز است.

جومپر فیبر معمولی: مناسب برای محیط های داخلی عمومی، بدون محافظت فیزیکی اضافی.

هنگام انتخاب فایبر های پرتاب دهنده، نیازهای خاص شبکه باید در نظر گرفته شود، از جمله عواملی مانند فاصله انتقال، سرعت داده، شرایط محیطی، نوع رابط دستگاه،و بودجه هزینهانتخاب درست فايبر ها می تواند ثبات و عملکرد شبکه را تضمین کند.(منبع: Dongguan HX Fiber Technology Co., Ltd)